Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Ex quo intellegitur idem illud, solum bonum esse, quod honestum sit, idque esse beate vivere: honeste, id est cum virtute, vivere. Nam si pravitatem inminutionemque corporis propter se fugiendam putamus, cur non etiam, ac fortasse magis, propter se formae dignitatem sequamur?
Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quis Aristidem non mortuum diligit? Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Quid dubitas igitur mutare principia naturae?
Sunt etiam turpitudines plurimae, quae, nisi honestas natura plurimum valeat, cur non cadant in sapientem non est facile defendere.
Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.