Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quid de Platone aut de Democrito loquar? At multis malis affectus.

1. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
2. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
3. A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem.
4. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Negare non possum.

Esse enim, nisi eris, non potes.

Non semper, inquam;

Dat enim id nobis solitudo, quod si qui deus diceret, numquam putarem me in Academia tamquam philosophum disputaturum.

Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.

Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Duo Reges: constructio interrete. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Istic sum, inquit. Sed ille, ut dixi, vitiose. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. At enim sequor utilitatem.

• Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam.
• Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.
• Eam tum adesse, cum dolor omnis absit;
• Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.

Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.

Dabit hoc Zenoni Polemo, etiam magister eius et tota illa
gens et reliqui, qui virtutem omnibus rebus multo
anteponentes adiungunt ei tamen aliquid summo in bono
finiendo.

Cur post Tarentum ad Archytam?

Equidem, sed audistine modo de Carneade? Quis Aristidem non mortuum diligit? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam. Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat.